Titiaan Vecellio (1488-1576)
De kracht van Titiaan domineert eeuwenlang de kunstgeschiedenis.
Zijn lange leven lijkt een aaneenschakeling te zijn van
successen en eerbetoon; in werkelijkheid is het een een
weg van voortdurende studie, waarbij hij zichzelf steeds
weer op de proef stelt, zoekt naar nieuwe uitdagingen en
wedijvert met de natuur en de technieken die tot zijn beschikking
staan. Als we Titiaans ontwikkeling volgen, zien we bijna
een hele eeuw schilderkunst tijdens de Renaissance, vanaf
de aanvankelijke toppunten van harmonie en gratie tot en
met zijn dramatische laatste werken. Titiaan begint als
leerling van Bellini
en werkt later in de werkplaats van Giorgione.
Adam and Eve
Titian
Buy posters at AllPosters.com
Hij heeft al snel het primaat van de Venitiaanse School,
dankzij zijn formidabele kleurenrijkdom en de dynamiek van
zijn composities, zoals we goed kunnen zien in de enorme
altaarstuk van de Maria Hemelvaart in de Santa Maria Gloriosa
dei Frari. Vanaf 1516 is hij de officiële schilder van Venetië,
wat hij zal blijven tot zijn dood, zestig jaar later. In
1518, met de Bachanalen voor Alfonso d'Este, hertog van
Ferrara, begint hij voor de hoven te werken; hij maakt werken
voor Gonzaga's, en later ook voor de familie della Rovere
en de Farnesi.
Girl with a Fur Wrap
Titian
Buy posters at AllPosters.com
De Roem van de schilder, die uiteraard ook
met de indrukwekkende levendigheid van zijn schilderijen
samenhangt, wordt verveelvoudigd dankzij de steun van geleerden,
onder wie de invloedrijke Pietro Aretino. Via hem komt Titiaan
in 1530 in contact met keizer Karel V, die zijn prestigieuze
opdrachtgever wordt. De stijl van de schilder, vanaf de
aanvankelijke verwijzing naar Giorgione,
ontwikkelt zich steeds meer in de richting van een dreigende
weergave van handeling. Titiaans expressieve dynamiek wordt
rond 1540 onderbroken, wanneer de schilder kennis maakt
met het maniërisme. Hij maakt een reis naar Rome om op de
hoogte te blijven (1545-1546), een reis die resulteert in
een polemische ontmoeting met Michelangelo.
De tegenovergestelde visie van de twee meesters is evident: Michelangelo plaatst de tekening en de mens in het middelpunt van de
kunst, Titiaan de kleur. Na twee reizen naar Duitsland volgt
hij vanaf 1551 twee lijnen: die van de laatste vreselijke
Venetiaanse altaarstukken (Martelaarsdood van San Lorenzo,
Jezuïetenkerk, de piëta die tegenwoordig in de Gallerie
dell'Academia te zien is) en de schilderijen van mythologische
voorstellingen, die Titaan interpreteert als een tragische
spiegel van de mensheid.[14]
Indien u meer wilt weten over Titiaan kunt u een van onderstaande
website bezoeken:
|