Mario Merz

( 1925, Milaan)

Mario Merz (1925) is van oorsprong schilder. Hij is zowel de oudste als één van de bekendste Art Povera kunstenaars. Halverwege de jaren zestig ging hij driedimensionale werken maken met onorthodoxe materialen. Ze zijn gewoonlijk samengesteld uit een mengeling van natuurlijke en industriële materialen.

Kenmerkend voor zijn oeuvre is de symbolische beeldtaal, de toeschouwer krijgt daardoor de neiging het werk te interpreteren. Merz gaf zelf nooit een verregaande uitleg over zijn kunstwerken. Kunst is volgens hem niet om uit te leggen, maar om te laten zien wat niet uit te leggen is.

Zeer bekend zijn de iglo’s van Merz. De iglo’s zijn sinds 1967 uitgevoerd in een groot aantal verschillende materialen. Het geraamte is gewoonlijk opgetrokken uit metaal of takken. De lijmklemmen zijn vaak onderdeel van het kunstwerk. Het voorlopige karakter van een iglo is op deze wijze onderstreept.

Teksten en cijfers in neonlicht worden vaak door Merz aangewend. Het contrast van het licht met het natuurlijk ogende materiaal levert poëtische beelden op. Dit contrast komt zowel voor in zijn iglo’s als in zijn spiraalvormige tafels. De tafel speelt sinds 1975 een belangrijke rol in zijn oeuvre. De iglo en de tafel fascineren hem doordat ze belangrijke elementen vertegenwoordigen uit het alledaagse leven.

In zijn werk is rekenkundige ordening, vooral de Fibonacci-reeks een veelvoorkomende onderliggend gegeven. Deze reeks oneindige getallen vertegenwoordigden voor hem een basisordening die ten grondslag licht aan het universum en groei.