Hans Hollein

(1934 Wenen)

Hans Hollein is bekend door zijn oorspronkelijke gebouwen en design. Hij is van mening dat de functie van architectuur zuiver spiritueel en magisch moet zijn. Deze opvatting getuigt van zijn weerzin tegen het functionalisme. Naast architectuur, design en kunst heeft Hollein zich ook intensief bezig gehouden met de vormgeving van tentoonstellingen.

Na een studie aan de Bundesgewerbeschule studeert Hans Hollein tot 1956 aan de Akademie der Bildenden Künste. Clemens Holzmeister behoort daar tot zijn docenten. Daarna volgt een studie aan het Illinois Institute of Technology in Chicago en de University of California waar hij in 1960 zijn studententijd afsluit. In de daaropvolgende periode legt hij zich toe op utopische projecten. Zijn visionaire concepten geeft hij gestalte in de vorm van collages, tekeningen en maquettes.

De eerste gerealiseerde bouwprojecten van Hans Hollein betreffen renovatiewerkzaamheden en uitbreidingen. Zijn gevelaankleding en inrichting van verschillende winkelpanden in Wenen leiden tot internationaal succes. Het oudste project in dit kader betreft de verbouwing van het kleine verlichtingszaakje Retti (1964). In plaats van een grote glazen etalageruit bracht Hollein een aluminiumwand aan met slechts zicht op de winkel via de centraal geplaatste deur. De deur en de ruit daarboven vormen samen de omtrek van een lamp. Aan weerszijden zijn twee kleine, maar opvallende vitrines geplaatst. Achter de gevel ligt een achthoekige showroom en daarachter ligt de rechthoekige winkelruimte. Na de realisatie van het verlichtingszaakje Retti volgen soortgelijke projecten met eveneens fraaie façaden en schitterende interieurs. In dit kader dienen Boutique CM  (1966-1967 te Wenen), de Richard Feigen Gallery  (1967-1969 te New York), de juwelierszaken Schullin I (1972-1974 te Wenen) en Schullin II (1981 te Wenen) vermeld te worden.

De naar achteren geplaatste toegang en etalageruit van Schullin I wordt op een excentrieke wijze benaderd door een zogenaamde goudader. Door een verbreding boven de deur bewerkstelligt de goudkleurige lijn namelijk een stuwend effect richting deur en etalageruit. In het brede diepe gedeelte zijn buizenstelsels van de verwarming en lichten geplaatst. Uit de breuklijn lijkt vloeibaar goud te stromen. In de deur is het contrast tussen grillige lijnen van het zogenaamde gesmolten goud (aan de bovenkant) en rechte lijnen (onderin) tot een climax opgevoerd. Het proces van vloeibaar edelmetaal naar gestolde vorm lijkt zich daar te plaatse te voltrekken.

Tussen 1970 en 1972 heeft Hans Hollein het interieur van het hoofdkantoor van Siemens in München ontworpen. Tot zijn bekendste opdrachten behoort het Abteiberg-Museum in Mönchengladbach (1972-1982). Het is op een heuvel gelegen en bestaat uit samengevoegde bouwcompartimenten. Andere spraakmakende museale gebouwen van Hollein zijn het Museum Moderner Kunst in Frankfurt (1982-1990) en Vulcania in Saint-Ours-Les-Roches (in Auvergne, Frankrijk, in 2002 opgeleverd). In 1990 is op een prominente plaats in Wenen, tegenover de Stephansdom, zijn ontwerp voor het Haas-Haus gerealiseerd. Deze opvallende Glas- en marmer-constructie biedt onderdak aan winkels, kantoren en een hotel.

Meer informatie: Hans Hollein